نوربخش ضمن خیرمقدم به حاضران و تبریک زادروز میلاد کیایی، طی سخنانی عنوان کرد: سالیانی است که رشته محبت استاد میلاد کیایی بر گردن ما افکنده شده و  هر جا که می‌رود با خود می‌کشاند. من هم آرزو می‌کنم عمرشان دراز باشد همراه با سلامتی و عزت روزافزون.

او همچنین افزود: وجه بارز بسیاری از هنرمندان موسیقی جنبه هنر موسیقیایی آن‌هاست اما بعضی از افراد هستند که شعاع وجود‌ی‌شان گسترده‌تر است. کیایی ضمن اینکه یک مدیر باسابقه و تجربه هنری‌ست، هنرمند برجسته‌ای هم در نوازندگی سنتور و هم آهنگسازی است و استاد، یک پژوهشگر ارشد در جهت شناخت و ساخت این ساز نیز هست. کیایی ذهن دقیق و نقادی دارد و اهل مطالعه، کتاب و قلم است و حافظه بی‌نظیری دارد.

مدیرعامل خانه موسیقی اضافه کرد: من کمتر کسی رو مثل او دیده‌ام. ایشان خاطراتی حتی از پنجاه سال پیش را به خوبی به یاد دارد. او دو کتاب ارزشمند «راز آشکار» و «دل به دریا زدن» تالیف کرده است که اگر تورقی کنید، متوجه خواهید شد که گذشته‌های دور را با دقت و جزییات در آن ذکر کرده است. کیایی یک انسان خوش قلب، مهربان و مهرگستر است.

او در پایان سخنانش افزود: ما در بعضی داوری‌ها از استاد کیایی خواهش می‌کنیم در خدمت‌شان باشیم، همیشه سر یک چیز با ایشان بحث می‌کنیم؛ زمانی‌که می‌خواهیم جمع‌بندی کنیم آقای کیایی با رتبه‌بندی و درجه‌بندی افراد مسئله دارد و نگاهی تشویقی به نوجوان‌ها و جوان‌ها دارد و ترجیح می‌دهد راهنمای آن‌ها باشد و راهی برای‌شان باز کند.  پس نوازندگی سنتور توسط صدرا پیشدادی ونوازندگی تنبک توسط کوروش بزرگ‌پور، کلیپی از مصاحبه‌ای با میلاد کیایی پخش شد.

در ادامه امیر صبوری رئیس امور فرهنگی و هنری ایرانیان مقیم نیویورک با بیان اینکه چنین شبی مصادف با تولد میلاد کیایی مغتنم و به یادماندنی خواهدشد، گفت: او در خانواده هنرمندی رشد کرده، پدرش گرگین کیایی و برادرانش ایرج و بهمن کیایی و این خانواده اهل فرهنگ و ادب هستند. شاهرخ نادری از قول تمام هنرمندان می‌گوید استاد کیایی در بزرگواری و رفتار نمونه است.

او همچنین افزود: استاد کیایی تنها هنرمندی هستند که تقریبا با تمام خوانندگان ایران ساز زده است. کارهای فرهنگی او در دو جلد کتاب منتشر شده است. این دو کتاب ارزش چندین بار خواندن دارد. آخرین هنرمندی که ایشان با او کار کرد آقای گلپایگانی بود. در طول سال‌ها کیایی مشخص می‌کرد که آقای گلپایگانی در چه گامی بخواند. من افتخار داشتم از آن‌ها دعوت کنم به نیویورک تشریف بیاورند و کنسرت‌های بسیاری در سراسر آمریکا داشته باشند. کیایی هنرمندی است که هفت سال از زندگی‌اش را پای کوک سنتور گذاشت. اجرای آواز هاتف شرار و نوازندگی پیانو پوریا حاتمی بخش بعدی این مراسم بود و پس از آن نماهنگی از  صحبت‌های پشنگ کامکار، وارطان ساهاکیان، داوود گنجه‌ایو قاسم رفعتی پخش شد.

در ادامه میرجلال‌الدین کزازی با بیان هنری خود از نام میلاد کیایی و مهر ماه که او در آن متولد شده است گفت و یادآور شد: میلاد از من خواست درباره نام او اندکی سخن بگویم. میلاد پیوندی با تولد و ولادت ندارد. میلاد نامی مهم و ایرانی است در شاهنامه هم بارها این نام به کار رفته است. خوش می‌دارم هشتادمین سالگرد میلاد کیایی را سالیان بسیار بماند و با هنر خویش ما را بیفزاید.بخش بعدی این برنامه سنتورنوازی غلامحسین شهریاری به همراه دکلمه دختر  او آوا شهریاری بود.

در ادامه برنامه مجری از پشنگ کامکار، وارطان ساهاکیان، داوود گنجه‌ای، قاسم رفعتی، حمیدرضا نوربخش، حمیدرضا عاطفی، عباس سجادی، میرجلال‌الدین کزازی، محمدعلی مرآتی و مهدی مساح‌بیدگلی دعوت کرد تا روی صحنه بیایند تا به مناسبت هشتادمین سال‌روز تولد میلاد کیایی برای سال‌ها تلاش این هنرمند عرصه موسیقی از او تجلیل کنند.

در ادامه میلاد کیایی طی سخنانی کوتاه گفت: با اینکه چندین سال ننواخته‌ام و می‌دانم اگر از ساز فاصله بگیرم ناساز می‌شود و قهر می‌کند، اما سعی می‌کنم با آن آشتی کنم و به جای صحبت چند دقیقه‌ای برای‌تان بنوازم.

او ضمن اشاره به اینکه در سال‌های اخیر مقداری از فرهنگ کاسته شده، عنوان کرد: از من می‌پرسند چرا طی سال‌های اخیر نسل‌های دو، سه و حتی چهار، آهنگ‌های زمان گذشته را اجرا می‌کنند؟ متاسفانه صدای خواننده زن حذف شد و این مانند آن است که چاشنی از غذا حذف شود.

کیایی در ادامه قطعه‌ای را که سال‌ها پیش در حضور رهبر شوروی در ایران نواخته بود را اجرا کرد و خانم گلکار با دایره او را همراهی کرد.

در پایان نیز هدایایی از سوی خانه موسیقی ایران، خانه موزه دکتر معین و استاد امیرجاهد، مرکز موسیقی شهرداری تهران، انجمن موسیقی ایران و بانو شهریاری به میلاد کیایی تقدیم شد.