«یلدا ابتهاج» (فرزند هوشنگ ابتهاج) به روایت آن‌چه که در دیدار اخیر هوشنگ ابتهاج (شاعر نامدار) و کیهان کلهر (کمانچه‌نواز برجسته) رخ داد و کلیت سخنانی که بین آنان مطرح شد، پرداخت.

او در این خصوص نوشته است: «این سوی جهان… همین روزها بود که پدرم در احوال این روزهایشان، همچون همیشه که موسیقی جای ویژه ای برای ایشان دارد، اجرایی از کیهان کلهر را از جاده ابریشم می‌دیدند. پرسیدند این اجرا را دیده‌ای؟ لحظات لابلای نوای سازها و کمانچه دردمند کیهان کلهر پیچیده بود. گفتگویی‌کردیم و تاثرشان از موسیقی محسوس بود.یکی دو روز بعد کیهان عزیز پیامی نوشت که آمستردام است و سراغ سایه را گرفت و بسرعت قراری برای دیدار گذاشتیم. امروز دیداری شد میسر و کیهان عزیز سه ساعت راه را پیموده بود تا در این روزهای سخت سایه دمی همدمش باشد. در غیاب یاران رفته چه بجا بود این همت و صمیمیت او. آن‌هم در روزگار امروز که نه از همت و نه صمیمیت نشانی نمی‌یابی. بسرعت گفتگویشان درباره موسیقی درگرفت. از امروز موسیقی…»

یلدا ابتهاج ادامه داده است: «سایه از نسل پیشین، اما با نگاهی جوان و نو به درخت تنومند موسیقی ما که به باورش موسیقی می باید جوانه بزند و از نو بروید و کیهان کلهر که آوازه حضورش در عرصه جهانی موسیقی ما بر همگان آشناست. صحبت از موسیقی در بند شعر شد. و شاعر که خود منتظر جلوه برازنده موسیقی، آنچنان که شایسته خود موسیقی ست، گفت. شاعری که همچنان در انتظار است و به آینده امید دارد. و با خواسته جستجو در راه چندصدایی‌هایی نایافته، موزیسین در برابرش را به انگیزه و فکر‌می کشاند: راه باید جست.من، یکبار دیگر صمیمیت یاران و دلسوزان موسیقی و ارزش‌هایی که در آن سال‌های نوجوانی و جوانی در تعلق و نیاز در کنار هم بودن را دیده بودم، به تماشا نشستم. دیدار و مواجهه این دو  در این سوی جهان تنها به همت کیهان کلهر عزیز ممکن شد. قدر‌دان او هستم. به امید روزهای روشن برای موسیقی و هنر سرزمین مان، ایران ما…»

منبع: موسیقی ما