استاد حسن تقی‌پور نخستین سراینده شعر محلی شرق‌ گیلانی برای رادیو بود و بیشتر شعرهایش در آن گویش و برخی نیز با لهجه رشتی سروده شده است.

او آهنگ های بسیاری ساخته که با صدای خوانندگان مطرح گیلان از صدا و سیمای مرکز استان پخش شده و در جشنواره سال ١٣٧٨ زیباکنار نیز لوح افتخار و جایزه بهترین شعر محلی کشور را به دست آورد.

حسن پور در سال ١٣١٩ متولد شد. در سال ۱۳۳۵ موسیقی را با یک فلوت لاکی آغاز کرد و از سال ۱۳۳۸ ساز تار را به دست گرفت. در همان سال بهترین نوازنده تار بین دانش آموزان استان گیلان شناخته شد و مورد تشویق هنرمندان استان قرار گرفت.

وی قبل از پایان دوره متوسطه ۲ شعر و آهنگ ساخت که اولین شعر و آهنگش را در سال ۱۳۳۹ به نام «مو ایسام دریا کنار» ساخت و در سال ۱۳۴۲ با صدای ناصر مسعودی در برنامه ۵۶ گلهای صحرایی رادیو تهران و سپس با صدای شادروان منصور فانی در رادیو رشت اجرا شد. دومین شعر و آهنگش به نام «لاجونه هوا قشنگه» با صدای دلنشین زنده یاد استاد فریدون پور رضا اجرا شد.

پدر استاد مردی عارف المسلک بود و در نواختن تار مهارت داشت و نوای تار پدر انگیزه ای بود برای یادگیری و پرداختن به موسیقی اصیل ایرانی. علاوه بر پدر دایی خوش ذوقش نیز به زیبایی تار می نواخت و برایش مشوقی در راه فراگیری تار بود.

از آهنگ هایی که تقی پور ساخت و شادروان استاد فریدون پورضا اجرا کرد می توان به بیشیم تماشا بوکون، بیگذرانین اوی بیگذرانین، چین کونه ستاره، شیرین تر از جانی، ماه خانم، گول انار، بیقرارم ای خدا، یکته بزا مو گب نزام و همچنین شعر و آهنگهای دیگری همچون چایی باغ، کاشف السلطنه، خوشکا بو پرنده، یاد جونی و چو ما وا کونیم اشاره کرد.

همچنین شعر و آهنگ «دومبلاسکنی» نیز با صدای آقای هوشنگ حقیقت طلب در رادیوی گیلان اجرا شد از آثار اوست.

منبع: ایرنا

اخبار مرتبط:

درگذشت پیشکسوت موسیقی قشقایی