بر اساس اسناد و مدارک تا دویست سال پیش در ایران آواز صبح‌گاهی برقرار بوده و به صورت عمومی اجرا می‌شده است.

هوشنگ جاوید (پژوهشگر عرصه موسیقی) در صفحه شخصی خود با ارائه برگ نخست رساله کتاب السرور توضیح داده است: «برگ نخست رساله کتاب السرور نوشته شده در ۲۰۹ سال پیش در ایران، به گوشه چپ بالای صفحه دقت کنید، نوشته هنگام دمیدن صبح صادق قوالان می‌سرایند، یعنی تا حدود دویست سال پیش در ایران آوازهای صبحگاهی اجرا می‌شده است.»

جاوید در ادامه توضیحاتش آواز صبحگاهی را جدا از مناجات سحری دانسته است.

او در اینباره چنین نوشته است: «چشمگیرتر این است که این رساله به ما نشان می‌دهد که در آن زمان موسیقی ایرانی همدمی بسیار نزدیکی با موسیقی هند داشته است. چراکه تمام ترانه‌های این رساله موسیقی با نام راگ‌های آن بصورت دستوری آورده شده است».

گفتنی است سحری‌خوانی، پیش‌خوانی، مناقب یا منقبت‌خوانی، صلوات‌خوانی، نوروز‌خوانی تنها برخی از آیین‌های موسیقایی‌ هستند که در مقاطع مختلف اجرا می‌شده‌اند. آواز صبحگاهی نیز یکی از گونه‌ها و آیین‌هایی است که درباره آن کمتر شنیده‌ایم و خوانده‌ایم. درباره رساله‌ کتاب السرور نیز منابع کمی در دسترس است. باید گفت بسیاری از آیین‌های موسیقی‌محور ملی و مذهبی ما طی سال‌ها و دهه‌های گذشته فراموش یا منسوخ شده‌اند.

منبع: ایلنا