رفتن به بالا
  • چهارشنبه - 21 اسفند 1392 - 12:17
  • کد خبر : ۱۲۶
  • چاپ خبر : محسن چاوشی تاثیر گذار ترین خواننده ی یک دهه ی اخیر

محسن چاوشی تاثیر گذار ترین خواننده ی یک دهه ی اخیر

صفحه ی موسیقی – سجاد مالمیر : بی شک محسن چاوشی یکی از بهترین های موسیقی پاپ می باشد . بر آن شدیم تا نگاهی به کارنامه ی هنری محسن چاوشی به بهانه ی ده ساله شدن فعالیت هنری اش ؛ داشته باشیم :   محسن چاوشی 34 ساله متولد خرمشهر ، از همان دوران […]

صفحه ی موسیقی – سجاد مالمیر : بی شک محسن چاوشی یکی از بهترین های موسیقی پاپ می باشد . بر آن شدیم تا نگاهی به کارنامه ی هنری محسن چاوشی به بهانه ی ده ساله شدن فعالیت هنری اش ؛ داشته باشیم :

 

محسن چاوشی 34 ساله متولد خرمشهر ، از همان دوران نوجوانی علاقه ی خاصی به موسیقی داشت ولی موقعیت وارد شدن به مارکت حرفه ای موسیقی را پیدا نکرد تا اینکه پس از آشنایی با حسین صفا در دوران خدمت سربازی ، فعالیت هنری خود را از سال 1381 به صورت حرفه ای با کمک دوستانش آغاز کرد . اکنون پس از گذشت 10 سال از روزهای آغازین انتشار آثارش ، نگاهی کلی و جامع به فعالیت هنری 10 ساله ی او خواهیم داشت .

 

سال های 1383 – 1385 ( دوره ی اثبات و کسب محبوبیت )

چاوشی از همان ابتدا برای انتشار آثارش به دنبال مجوز بود و سعی میکرد که آثارش را در چهارچوب قوانین وزارت ارشاد منتشر کند که بالاخره در زمستان 1383 آلبوم اولش که حاصل زحمت دو سه ساله ی او بود و تمامی اشعارش از وزارت ارشاد مجوز هم گرفته بودند ، با کیفیت بسیار پایینی لو رفت . آلبوم نفرین آن روزها با نامهای مختلفی از جمله « نفرین ترین نفرین » یا « کفتر چاهی » دست به دست شده بود و در اختیار عموم مردم قرار گرفته و حسابی سر و صدا کرده بود . اما چیزی که چاوشی را بیشتر از لو رفتن آلبومش آزارمیداد این بود که ، چون کسانی که نفرین را لو داده بودند اسمی از چاوشی به عنوان صاحب اثر نیاورده بودند ، اکثریت مردم این اثر را متعلق به خواننده های دیگری از جمله س-ق یا مجتبی کبیری می دانستند . نفرین و راه دشوار با ترانه های مریم حیدرزاده ، کفتر چاهی با ترانه ی حسین صفا ، فاصله با ترانه ی محسن چاوشی و مرگ با شعر مرحوم حمید مصدق از آثار محبوب آلبوم نفرین هستند که بعد ها چاوشی از خواندن قطعه ی نفرین ابراز پشیمانی کرد چرا که معتقد بود عاشق معشوقش را نفرین نمیکند . لو رفتن آلبوم نفرین گرچه که خیلی به محسن چاوشی ضربه زد اما نتوانست مانع ادامه ی فعالیت او شود . چاوشی با انگیزه ی بسیار بالا به ساختن موزیک های جدید ادامه داد و در اردیبهشت سال 1384 اثری از محسن چاوشی به همراه محسن یگانه به نام نشکن دلمو در فضای مجازی منتشر شد که بعدها این قطعه به یکی از محبوبترین قطعات دهه 80 تبدیل شد . در اواخر تیرماه 1384 ، دومین آلبوم محسن چاوشی بر روی اینترنت قرار گرفت ، آلبومی با همکاری محسن یگانه و حامد هاکان که در استودیو رضا فوادیان و توسط بهزاد احمدوند ضبط شده بود . این آلبوم اگر چه مانند نفرین ، از لحاظ مالی چیزی را نصیب محسن چاوشی نکرد اما برای او شرایط لذت بخش تری داشت ، زیرا بعد چند ماه شنونده های صدای او ، متوجه نام اصلی خواننده ی مورد علاقه شان شده بودند . معرفی نام چاوشی در اینتروی سر آلبومی و قطعه ی آخرکه رمیکسی از 4 قطعه ی آلبوم نفرین بود ، به تحقق یافتن این امر کمک بسیاری کردند . خود کشی ممنوع که نام دومین آلبوم محسن چاوشی بود ، توانست مخاطبان بسیار زیادی را به جمع شنوندگان موسیقی چاوشی اضافه کند ، قطعات خودکشی ممنوع ، آهای خبرنداری و امام رضا(ع) تا مدتهای طولانی بر سر زبانها بودند و دیگر قطعات آلبوم هم با استقبال بسیار خوبی رو برو شدند . پس از موفقیت های آلبوم خودکشی ممنوع ، تک آهنگهای بسیار موفقی از محسن چاوشی در فضای مجازی منتشر شد که سه شنبه ها ، شعر سپید ، شهد مسموم و تهمت ناروا از آن قطعات بودند . همکاری چاوشی با حامد هاکان در چند تک تراک و آلبوم قاتل حرفه ای از دیگر فعالیت های چاوشی در سال 84 بود .همچنین محسن چاوشی اولین آلبوم محسن یگانه را ساخت و تنظیم کرد که آن آلبوم هم با استقبال خوبی رو برو شد . اما در آخرین روزهای سال 1384 ، تعدادی از قطعات محسن چاوشی تحت عنوان آلبومی به نام لنگه کفش لو رفت و سی دی های آن به سرعت در سراسر کشور کپی شد . این قطعات که برخی از قطعات جدید آن روزهای محسن چاوشی و برخی از قطعات آرشیوی و قدیمی او بودند توسط همان دوستانی که چاوشی میگفت آلبومم را لو داده اند اما هرگز اسمی از آنها نبرد ، لو رفته بود . لنگه کفش که با این تفاسیر ، سومین آلبوم چاوشی محسوب میشود ، نسبت به دو آلبوم قبلی موفق نشد اما آثار بسیار خوبی نظیر لنگه کفش ، عشق دو حرفی ، تنگ بلوری ، خاطره های مرده و شادابی در آن گنجانده شده بود . سه آلبوم اول را چاوشی خودش ساخت و تنظیم کرد و بدون میکس و مسترینگ نهایی پخش شد تا اینکه چاوشی به فکر ساختن آلبومی کاملتر و با کیفیت بالاتر از آلبومهای قبلی خود افتاد و از همین رو برای آلبوم بعدی اش به تنظیم کننده ی جوانی که آن روزها ناشناخته بود به نام شهاب اکبری اعتماد کرده و فرزاد فرزین که موزیسین نسبتا شناخته شده ای بود وظیفه ی میکس ومسترینگ آلبوم چهارم چاوشی را به عهده گرفت . آلبوم متاسفم که ابتدا “متاسفم برات” نام داشت ، تقریبا مراحل اخذ مجوز را طی کرده بود و سی دی های آن بسته بندی شده بود اما به شکل عجیبی روز 18 شهریور ماه در بازار سیاه فروخته شد ، در حالی که تا مدت زیادی خیلی ها فکر میکردند متاسفم با مجوز وزارت ارشاد وارد بازار موسیقی شده است . متاسفم نقطه ی پرتاب محسن چاوشی بود ، تک تک قطعات این آلبوم به خانه ها ، ماشین ها و کوچه و بازارها راه پیدا کرده بودند وهمه جا این آلبوم شنیده میشد . آلبومی که 9 قطعه ی فوق العاده قوی با تنظیم های بسیار خوب و کیفیت بسیار بالای ضبط نسبت به آلبومهای قبلی چاوشی داشت . حالا دیگر چاوشی را بیشتر از قبل می شناختند و هواداران بسیار زیادی هم به جمع دوستداران چاوشی پیوسته بودند . اما در آن سال ، در حالی که همچنان آثار قدیمی محسن چاوشی یکی پس از دیگری لو میرفتند ( قطعات توبه نامه ، رفیق خوب ، نفس بریده ، نمیتونم ، خود فریبی و … ) ، زمزمه هایی از خواندن چاوشی در یک فیلم سینمایی به نام سنتوری به گوش ها میرسید که در نهایت این فیلم در سال 1386 لو رفت تا آثار چاوشی تا به آن زمان ، همگی لو رفته باشند و ویترین آثار لو رفته ی چاوشی کامل شود . محسن چاوشی و علی سنتوری به یک اندازه ی مدیون یک دیگر هستند ، سنتوری هیچ گاه بدون محسن چاوشی به این محبوبیت دست پیدا نمیکرد و چاوشی هم با این فیلم بیش از پیش شناخته شد . چهار قطعه ای که چاوشی در سنتوری خوانده از ماندگار ترین آثار دهه ی 80 هستند و قطعه ی سنگ صبور یکی از ماندگار ترین آثار تاریخ موسیقی لقب گرفته است .

سالهای 1386 – 1388 ( دوره ی آزمون و خطا )

در سال 1386 چاوشی که دیگر از دوستی پر شده ، کوله بارش را جمع میکند و کارش را در استودیوی کوچکی که خودش ساخته ادامه میدهد و به جز دو ترانه سرای قدیمی ای که از ابتدا با آن ها کار میکرده و دوستهای صمیمی اش هستند ( حسین صفا و امیر ارجینی ) ، از دیگر دوستان قدیمی اش فاصله میگیرد . محسن چاوشی با متاسفم و سنتوری قله ی پاپ را فتح میکند و در موسیقی پاپیولار به کمال میرسد و لذتی در فتح دوباره ی آن قله نمیبیند و از طرفی دیگر با محبوبیتی که به دست آورده و مخاطبانی که جمع آوری کرده ، تلاش میکند وارد فضای دیگری از موسیقی شود . قطعات جدیدی میسازد و این بار دیگر مصمم است که با مجوز رسمی آلبوم را وارد مارکت موسیقی کند که در ادامه با پیشنهاد رئیس موسیقی حوزه ی هنری وقت ، پروژه ی ساخت آلبوم من خود آن سیزدهم با اشعار کلاسیک را آغاز میکند و آن پروژه را با ملودی و تنظیم های خودش به پایان میرساند که این آلبوم سفارشی که حوزه ی هنری پیشنهادش را داده ، از دفتر موسیقی ارشاد مجوز نمیگیرد و چاوشی آن را کنار میگذارد و دوباره به سراغ همان پروژه ی آلبوم نیمه کاره ی خود میرود و آلبوم یه شاخه نیلوفر را کامل میکند و در نهایت با تمام مشکلاتی که برای چاوشی پیش آمد ، او مجاز میشود و آلبوم یه شاخه نیلوفر در 23 مهر ماه سال 1387 به صورت رسمی وارد بازار موسیقی میشود . این آلبوم که امتیازش متعلق به شرکت آوای باربد بود ، توانست رکورد فوق العاده ای در فروش به ثبت برساند و با فروش بیش از یک ملیون نسخه ی قانونی به یکی از پرفروش ترین آلبومهای بعد انقلاب تبدیل شد . لازم به ذکر است که یه شاخه نیلوفر در سال 1390 بازنشر شد . آلبوم یه شاخه نیلوفر علیرغم فروش بسیار خوبی که داشت ، به علت سنگین بودن فضایش و ضبط ضعیف تر نسبت به آلبوم متاسفم و سنتوری ، در ابتدا مورد انتقاد شدید هواداران محسن چاوشی قرار گرفت اما پس از گذر زمان به محبوبترین آلبوم هواداران چاوشی تبدیل شد . فضای این آلبوم بسیار غمگین و کمی دچار یکنواختی است و کیفیت ضبط و میکس و مسترینگ آن چنگی به دل نمیزند اما ترانه های آن همگی خوب هستند . تنظیم های این آلبوم را که همگی محسن چاوشی انجام داده است ، در برخی قطعات کمی به فضای راک نزدیک شده است اما تلفیق سازبندی های سنتی در این آلبوم بیشتر از سازبندی های راک به چشم می آید . آواهای محمد جاسمی هم به جریان تلفیقی این آلبوم کمک کرده است . ژانر قطعات این آلبوم ، پاپ ، ترنس ، سافت راک ، ارکسترال راک و تلفیقی هستند . در فاصله ی بین سنتوری ( 1386 ) و آلبوم یه شاخه نیلوفر ( 1387 ) ، محسن چاوشی برای کسب مجوز ، هیچ تک تراکی را به صورت رسمی منتشر نکرد اما قطعات زیادی از او لو رفتند که هق هق ، توی شهری که تو نیستی ، تو ناز میکنی ، نرگس بیمار و … از جمله ی این قطعات هستند .

چاوشی پس از انتشار یه شاخه نیلوفر ، پروژه ی ساختن آلبوم جدیدش را کلید زد که این آلبوم در 27 بهمن ماه 1388 توسط شرکت ایران گام منتشر شد . ژاکت که نام ششمین آلبوم چاوشی و دومین آلبوم رسمی او بود ، پر از اتفاقات نو اما نیمه کاره و پر انتقاد بود . از سر آلبومی فولکولورش گرفته تا راک های نیمه کاره ی آن که خیلی از هواداران چاوشی را پس زده بود و یا تنظیم های ترنس نه چندان دلنشین که اثراتی مانند بخون امشب و یا اسیری و دریاچه مرده را تا حدودی حیف کرده بود . اما این آلبوم هم با تمام انتقاداتی که به همراه داشت ، فروش بسیار خوبی داشت و با لیستی که شرکت ایران گام منتشر کرد ، ژاکت در صدر پر فروش ترین آلبومهای شرکت ایرانگام و بالاتر از پرفروش ترین آلبوم سال 1386 ( سلام آخر خواجه امیری ) قرار گرفت . پس از اخذ مجوز و انتشار آلبوم یه شاخه نیلوفر زمزه هایی مبنی بر کنسرت اول محسن چاوشی شنیده میشد که چاوشی اعلام کرد این کار را بعد از انتشار آلبوم ژاکت خواهد کرد . در مجموع ، برهه ی زمانی بعد سنتوری تا قبل حریص را باید دوره ی آزمون خطا نامید ، چرا که چاوشی وارد فضاهایی شد که کسی انتظارش را نداشت و طبیعی بود که بعضی آثارش آن پختگی ترنس های متاسفم یا لایت های لنگه کفش را نداشته باشد .

انتشار دو آلبوم یه شاخه نیلوفر و ژاکت ، ترس محسن چاوشی برای ریزش مخاطبین عام را به همراه داشت و از همین رو محسن چاوشی را مجاب کرد آلبومی بسازد که دوباره مخاطبین عام و خاص را با یکدیگر راضی کند که حاصل آن آلبوم بسیار موفق حریص شد . حریص در آخرین روز بهمن ماه 1389 منتشر شد و از همان ساعات اول مورد استقبال عامه ی مردم قرار گرفت و در سه روز اول ، 330 هزار نسخه از 600 هزار تیراژ اولیه ی آن به فروش رفت و در هفته ی دوم ، چاپ دوم آن وارد فروشگاه های محصولات فرهنگی شد . قطعات اسلو پاپ و هاوس این آلبوم یادآورد قطعات پاپ و ترنس آلبوم متاسفم بودند . حریص همانند دو آلبوم قبلی محسن چاوشی ، به عنوان برترین آلبوم سال انتخاب شد .

سالهای 1390 – 1392 دوره ی ریسک پذیری و عدم ثبات سبک

محسن چاوشی سال 89 را با یک سافت راک بسیار قوی به نام نخلای بی سر به پایان رساند و 90 را با یک سافت راک قوی تر به نام دیوار بی در آغاز کرد . همچنین با دو قطعه ی ها … و سلام به صلح در دو آلبوم گروهی دیگر به نام های خاص و دلصدا ، مانند آلبومهای سلام آقا ( 1388 ) و هشت ( 1389 ) حضوریافت . در این آلبومهای گروهی ، همواره اثر چاوشی نسبت به بقیه ی خوانندگان از کیفیت بالاتری برخوردار بود . در پاییز سال 1390 ، شرکت ایرانگام قطعات البوم سنتوری را به اضافه ی سه آهنگ قدیمی محسن چاوشی و یک رمیکس از قطعه ی من با تو خوشم ، به صورت رسمی وارد بازار کرد که از فروش خوبی برخوردار شد . اما 22 اسفند 90 آلبوم پرچم سفید را محسن چاوشی توسط شرکت پاسارگاد منتشر کرد که بازتابهای متفاوتی را به همراه داشت اما همچون آلبومهای دیگر محسن چاوشی فروش فوق العاده ای داشت و در همان هفته ی آخر سال 450 هزار نسخه از آن به فروش رسید . پرچم سفید آلبوم کاملا متنوعی است و هر قطعه ی آن رنگ و بوی خاص خودش را دارد ، این آلبوم نشان میدهد که چاوشی آن زمان به ثبات سبک نرسیده بود و نمیدانست که در آینده چه باید بخواند و بیشتر روی کدام سبک تمرکز کند . البته این تنوع میتواند نکته ی مثبتی برای پرچم سفید هم تلقی شود . آلبوم پرچم سفید دو قطعه ی قطار و هر روز پاییزه را در خورد گنجانده که از محبوبترین آثار چاوشی هستند . پرچم سفید همچنین میتواند اثبات کننده ی پیشرفت چاوشی در ساختن و تنظیم کردن زیر شاخه های راک باشد . محسن چاوشی در شب تحویل سال 1391 ، قطعه ی لباس نو را به عنوان تیتراژ برنامه ی تحویل سال نو شبکه ی دو سیما اجرا کرد که مورد استقبال فراوان قرار گرفت .

چاوشی در سال 1391 پروژه ی آلبوم پاروی بی قایق را استارت زد و همزمان اجرا و تنظیم های آلبوم قدیمی من خود آن سیزدهم که قرار بود سال 1386 منتشر شود را به روز کرد که در اسفند ماه آن سال ، این آلبوم 6 ساله را بالاخره منتشر کرد و به موفقیت بسیار بالایی رسید . من خود آن سیزدهم پر تیراژ ، سه روزه تمام شد و روز چهارم ، نسخه ی دوم آن وارد بازار موسیقی شد . این زیر خاکی قدیمی توانست جمعی دیگر از مخاطبین را به چاوشی دوستان بیفزاید . تمامی اشعار من خود آن سیزدهم از اشعار فاخر بزرگانی همچون مولانا ، بابا طاهر ، شهریار و وحشی بافقی است که با اجراهای فوق العاده ی چاوشی و تنظیم های مدرن همراه شده که این به نوبه ی خود اتفاقی نو جالب است . چاوشی همچنین در سال 91 تک آهنگهایی به مناسبت ، آزادی خرمشهر ( مام وطن ) ، روز تولدش ( مترو ) ، زلزله ی آذبایجان ( ماهی سیاه کوچولو ) ، قهرمانان المپیک ( واسه آبروی مردمت بجنگ ) و حمایت از خلیج فارس ( خلیج ایرانی ) را منتشر کرد .

فعالیت هنری چاوشی در سال 1392 با قطعه ی به رقص آ در خرداد ماه و همزمان با انتخابات ریاست جمهوری و حال و هوای آن زمان آغاز شد که این قطعه به سرعت مورد علاقه ی اکثریت مردم قرار گرفت . در آخرین روزهای تابستان ، چاوشی یکی از قطعات آلبوم پاروی بی قایق را برای معرفی آلبوم در فضای مجازی منتشر کرد که به شدت مورد استقبال قرار گرفت . قطعه ی « دوست داشتم » همچنان هم از قطعات پر سر و صدای روز است و در میان مردم شنیده می شود . هفتم مهر ماه 1392 ، اتفاق جالبی در کنسرت مهدی یراحی رخ داد و آن هم حضور محسن چاوشی به عنوان مهمان ویژه در آن کنسرت بود . محسن چاوشی پس از ده سال ، بالاخره در یک مکان عمومی حاضر شد و فیلمی کوتاه از حضور او در فضای مجازی منتشر شد و این نویدی برای هوادارانش بود که شاید چاوشی میخواهد به غیبت خود پایان دهد . در آذر ماه 1392 قطعه ی دیگری از چاوشی به نام ” همسایه ” منتشر شد که این قطعه هم بازتاب مثبتی به همراه داشت . اما آلبوم پاروی بی قایق که قرار بود در زمستان 1392 منتشر شود به بهار 1393 موکول شد ، آلبومی که کامل ترین آلبوم چاوشی است و تمامی ویژگی های ده آلبوم قبلی چاوشی را به یک جا داراست . اگر متاسفم نقطه ی اوج چاوشی در پاپ باشد ، پاروی بی قایق را باید نقطه ی اوج چاوشی در راک دانست ، آلبومی که نشان دهنده ی پیشرفت چشم گیر چاوشی در زیر شاخه های راک خواهد بود . بهروز صفاریان ، حسین صفا ، کوشان حداد ، روزبه بمانی ، امید حجت ، حسین غیاثی ، فرشاد حسامی و امیر جمال فرد از همکاران چاوشی در این آلبوم هستند .

محسن چاوشی به سرعت به دنبال رسیدن به بهترین هاست ، او در همه چیز میخواهد بهترین شود ، در خواندن ، در آهنگ ساختن و در تنظیم کردن . چاوشی حتی به دنبال اینست که هوادارانش را نیز با مفاهیم موسیقی آشنا کند تا آن ها هم دید حرفه ای نسبت به موسیقی گوش کردن پیدا کنند . چاوشی ده سال است که در زندگی ایرانیان حضور دارد ، به قول مهرجویی هر ایرانی حداقل یک سی دی از چاوشی در خانه اش دارد . او 10 سال بدون اینکه دیده شود و کنسرتی بگذارد ، تاثیر گذارترینِ پاپ بوده و سوال اینست که اگر چاوشی خود را نشان دهد و کنسرت بگذارد چه اتفاقات هیجان انگیزی برایش رخ خواهد داد ؟

 

 

 

اخبار مرتبط


ارسال دیدگاه