در بعضی از آلبوم‌های موسیقی علاوه بر روایتی از واقعه کربلا، به موضوع اربعین حسینی نیز پرداخته شده است.

«اربعین در بوشهر»

برگزاری آیین‌های سوگواری و عزاداری‌های ماه‌های محرم و صفر در استان‌های کشور بر اساس قومیت‌ها و فرهنگ‌های مختلف، متفاوت است و استان بوشهر نیز از این موضوع مستثنی نیست، مراسم نوحه خوانی و نواختن سنج و دَمّام در این استان بسیار شناخته شده است و سینه به سینه، نسل به نسل منتقل و حفظ شده است.

آلبوم «اربعین در بوشهر» از مجموعه موسیقی نواحی ایران ۱۴ با نوحه خوانی جهانبخش کردی زاده (بخشو) و حسین خرمائی و ضبط و متن فوزیه مجد شامل چهار قطعه؛ «سنج و دمام (نوحه‌ها: گشته وارد کربلا زینب….)»، «بر مشامم می‌رسد هر لحظه بوی کربلا نوحه‌ بعد از واحد»، «با لسان مرتضی اثبات دین حق نمود» و «سنج و دمام (نوحه‌ها: ای شیعه بنگر از نو شب اربعین….)» است که سال ۱۳۸۵ به همت موسسه فرهنگی هنری ماهور منتشر شد.

در توضیح این اثر آمده است: این مجموعه حاصل ضبط‌های فوزیه مجد، پژوهشگر موسیقی نواحی، از مراسم نوحه خوانی و نواختن سنج و دَمّام در اربعین سال ۱۳۵۲ در بوشهر است. مراسم اربعین با «سنج و دَمّام» پا می‌گیرد و به  طور معمول از هفت دَمّام، هفت سنج و یک بوق استفاده می‌شود. قبل از حضور یافتن نوحه‌خوان اصلی، یک پیش‌خوان تعدادی نوحه می‌خواند تا «بُرهای سینه» شکل گیرند. «بُرسینه» به دایره‌ای از مردها، از پیر و جوان و خردسال گفته می شود که به دور نوحه‌خوان یک حلقه تشکیل می‌دهند. نوحه‌خوان منتظر می‌ماند تا حلقه‌ها شکل گیرند و بیشتر شوند و آنگاه وارد میدان می‌شود و پیش‌خوان کنار می‌رود و نوحه‌خوانی شروع می‌شود.

منبع: ایرنا