صفحه موسیقی – نصیبه کریمی : حامد طاها خواننده جوان و خوش صدای موسیقی پاپ ؛ مدتی پیش میهمان برنامه پر بیننده ” خوشا شیراز ” بود ؛ که گزیده ایی از این گفتگو را در ذیل می خوانید :

حامد طاها

————————-

حامد طاها ؛ متولد اسفند 61 هستم. پدر و مادرم اصالتا فیروزکوهی هستند که بهترین آب و هوای دنیا را دارد.

ترانه می گویم

—————————

خودم ترانه می‌گویم ولی بستگی به کاری دارد که انجام می‌دهیم. برای آلبوم دومم تمام ترانه‌ها را براساس کلمات «دوستت دارم» می‌چینم.

ایرانی‌ها ذاتا عاشق هستند

—————————————

ایرانی‌ها ذاتا عاشق هستند خیلی دوست داشتم آلبومی کار کنم که «دوستت دارم» در تمام ترانه‌های آن است و این ذهنیت براساس کار «استاد مشیری» به ذهنم آمد (تو هم,ای خوب من این نکته به تکرار بگو این دلاویزترین شعر جهان را، همه وقت، نه به یک بار و به ده بار، که صدبار بگو دوستم داری رااز من بسیار بپرس دوستت دارم را با من بسیار بگو).

توجه مورد نظر به ریتم

———————————————–

چند سالی بود که ریتم بسیار مهم شده بود و همه به ریتم توجه می‌کردند حاصل آن هم شد ترانه‌هایی که لیاقت گوش مردم را نداشتند متاسفانه وقتی کاری می‌گیرد همه می‌خواهند آن سبک کار را تکرار کنند در صورتی که آن کار گرفته!

حدود 5000 خواننده‌ی غیرمجاز داریم

————————————————–

طبق آماری که در اینترنت منتشر شده است حدود 5000 خواننده‌ی غیرمجاز داریم اما وقتی بشماریم 30-40 خواننده‌ی خوب بیشتر نداریم باقی آن‌هایی هستند که شلوغ می‌کنند و گوش مردم را آزار می‌دهند، نمی‌خواهم به کسانی که تک کار می‌دهند توهین کنم منظورم آن‌هایی است که برای ذهنیت خودشان کار می‌کنند. خانواده هیچ‌وقت بد نمی‌گویند از کاری که انجام می‌دهند!

باید برای مردم ایران عاشقانه خواند

———————————————-

اگر برگردیم به 30-40 سال پیش کارهایی که ساخته شده‌اند را مردم جز به جز نوازنده‌ها و آهنگسازها و… را می‌شناسند اما امروزه این‌گونه نیست.

یک نکته‌ای که در کارهایی که برای «ایران» خوانده می‌شود وجود دارد این است که مخاطبین توقع دارند خواننده‌ای که برای «ایران» می‌خواند حتما صدایش خشن باشد یک صدای پرحجم باشد خیلی کم پیش می‌آید کسانی که صدای عاشقانه‌تری دارند برای ایران بخوانند من خودم از سال 87 به بعد سالی یک کار برای «ایران» خواند‌ه‌ام معتقدم مردم ایران عاشقند و باید برایشان عاشقانه خواند حتی اگر برای وطن باشد.

اولین باری که خواندم

————————————-

من ساز تخصصی نمی‌زنم. ساز را برای کوک شدن می‌زنم. من دانشگاه عکاسی خوانده‌ام از سال 79 موسیقی را شروع کرده‌ام. جلسه‌ی دوم گیتار، آقای «شهریار نعمت‌اللهی» به من گفتند می‌توانی روی این ملودی که می‌زنی بخوانی؟ من هم خواندم و بعد به من گفتند دیگر نزن برو بخون. پیش از آن جراتش را نداشتم. در خانواده‌ی ما خواندن خیلی عرف نبود و کسی در فامیل قبل از من کار موزیک نکرده بودند. اوایل گیتار خریده بودم لیپ وصل می‌کردم به آمپلی فایر که همه بشنوند من گیتار خریده‌ام ذوق داشتم یک بار که می‌خواندم دیدم در را زدند همان همسایمان که کلا شاکی بود با ترس و لرز در را باز کردم گفت تو ساز می‌زنی گفتم بله ببخشید گفت دو تا آهنگ قبلی را دوباره بخوان.