رفتن به بالا
  • شنبه - 16 خرداد 1394 - 17:05
  • کد خبر : ۶۰۳۵
  • چاپ خبر : نقد ترانه های آلبوم تازه ی محسن یگانه // این قسمت : دنبالش میرم !

نقد ترانه های آلبوم تازه ی محسن یگانه // این قسمت : دنبالش میرم !

صفحه موسیقی – حمید خلف بیگی : برخلاف ترانه هایی که محسن یگانه سراینده آنهاست و همواره در آن یا معشوق قصد بی وفایی دارد یا رفته که منجر به آه و فغان بی پایان شده است ، در این ترانه وی با زاویه دیدی متفاوت از کارهای گذشته اش به بیان حالات و احوالاتی می پردازد […]

صفحه موسیقی – حمید خلف بیگی : برخلاف ترانه هایی که محسن یگانه سراینده آنهاست و همواره در آن یا معشوق قصد بی وفایی دارد یا رفته که منجر به آه و فغان بی پایان شده است ، در این ترانه وی با زاویه دیدی متفاوت از کارهای گذشته اش به بیان حالات و احوالاتی می پردازد که یک رابطه ی عاشقانه در حال جریان را به تصویر می کشد. مسلماً همچون کارهای گذشته امکان خوانش سلیس و موزون اثر در غیاب ملودی امری آسان نیست و ترانه از ضعف شدید عروضی برخوردار است که البته این خاصه آثار یگانه است. وی همواره در تلاش است ترانه اش را بر روی ملودی سوار کند که انصافاً در بعضی موارد موفق عمل کرده است.

از جنبه مثبت قضیه می توان به چرخش روحی اثر از فضاهای سیاه و غم زده به دنیای روشن و امیدوار کننده اشاره کرد اما شاعر آنجایی در مسیر روایت به چالش افتاده است که ترانه قادر به بیان این همه بالا و پائین پریدن وی نیست. در پایان چهار بیت اول که تماماً با عبارت “اونی که” شروع می شوند مخاطب را سردرگم می گذارد که آخرش اونی که این همه خصوصیات و ویژگی ها دارد قرار است چه اتفاقی را رقم بزند ؟!! حتی شاعر سعی کرده در بیت پنجم با یک کشف جدید از اینکه موج ها برای کشتی تصمیم می گیرند و تشبیه خودش به آن کشتی به این سوال بی پاسخ جواب دهد که توفیقی حاصل نشده است. بیت پنجم با تمامی ضعف های عروضی، تصویرسازی خوبی از سرسپردگی عاشق را به ذهن متباطر می کند و می توان آن را شاه بیت ترانه مذکور معرفی کرد.

یگانه در ترجیع بند یا همان کورس اثر که مسلماً به شدت تحت تاثیر فشار ریتم و ملودی قرار گرفته است موضوعی کاملاً تکراری و نخ نما را به عنوان جنجالی ترین سکانس اثر خود به نمایش گذاشته و همان مضمون در به در معشوق شدن و از دست دادن هوش و حواس و تمام و یا قسمتی از قلبش را مطرح می کند.

در پارت دوم این وضعیت همچنان ادامه پیدا می کند و شاعر در گیر کلیشه های تکراری ترانه می شود و در آخر عنوان می کند که زمانی حالش پریشان بشود روی شانه معشوق تکیه می دهد که از نظر معنایی نادرست است که به شانه تکیه می دهد نه روی شانه ! با این همه یگانه توانسته است با خوراندن کلمات به اثرش فضایی ملودیک و هیجان آور را شکل دهد که با این شعبده موفق به پوشاندن ضعف های ترانه خود شده است. در کل آهنگ “دنبالش می رم” پیام آوری جدیدی در خود نداشته و تنها مهندسی کلماتی است که بر روی ریتم و ملودی سوار شده اند و در صورت حذف بیت پنجم اثر جان مایه خاصی در خود ندارد.

اخبار مرتبط


ارسال دیدگاه