رفتن به بالا
  • شنبه - 19 اردیبهشت 1394 - 22:27
  • کد خبر : ۵۷۴۸
  • چاپ خبر : رنگ آمیزی با پالت/ گزارشی از یک کنسرت بهاری

رنگ آمیزی با پالت/ گزارشی از یک کنسرت بهاری

صفحه موسیقی-علی تاجیک: گروه موسیقی پالت شب گذشته در حالی در تالار وحدت روی صحنه رفت که بلیت‌های این دو شب کنسرت در مدت زمان کوتاهی تمام شده بود. شب گذشته، پیش از آنکه وارد سالن بشوم، داشتم به این فکر می‌کردم که این گروه چه اسم جالبی دارد. پالت. ناخودآگاه آنچه در ذهنم متبادر شد […]

صفحه موسیقی-علی تاجیک: گروه موسیقی پالت شب گذشته در حالی در تالار وحدت روی صحنه رفت که بلیت‌های این دو شب کنسرت در مدت زمان کوتاهی تمام شده بود.

شب گذشته، پیش از آنکه وارد سالن بشوم، داشتم به این فکر می‌کردم که این گروه چه اسم جالبی دارد. پالت. ناخودآگاه آنچه در ذهنم متبادر شد این بود که یک پالت واقعی رنگ را تصور می‌کردم که تک تک اعضای گروه به مثابه رنگ‌های متنوع، قرار است با نواختن خود چگونه تالار وحدت را برای اولین بار با موسیقی تلفیقی رنگ آمیزی کنند.

این بار شلوغ کنید

بیشتر اجراهایی که در تالار وحدت بروی صحنه می‌رود از نوعی است که باید ساکت بنشینی و خوب گوش دهی، به عنوان مثال وقتی ارکستر سمفونیک تهران در حال اجرای سمفونی ۹ بتهوون است هر چقدر هم که هیجان زده شوی نمی‌توانی جیغ بکشی! اما این بار از‌‌ همان موقع که پرده‌ها بالا رفت صدای فریاد و جیغ حاضرین که به نظر می‌رسید تمام بلیت‌ها را خریده بودند شوک زده‌ام کرد! اصلا عادت نداشتم، سپس وقتی یادم آمد که قرار است چه کسانی روی استیج هنرنمایی کنند همه چیز برایم عادی شد! ایستاده تماشا کردن عده‌ای که صندلی گیرشان نیامده بود هم از نکات جالب دیشب بود.

نور، صدا، حرکت!

سیامک احصایی گل کاشته بود، با اینکه برخی از دوستان رسانه نسبت به این موضوع موضع گرفته بودند اما به نظر من طراحی استیج حرفه‌ای بود. بالاخره وقتی قرار است یک گروه موسیقی نقاشی کند حتما به یک کارگردان تئا‌تر هم برای طراحی صحنه نیاز دارد. نور‌پردازی متفاوت که با نگاهی نو و همچنین با توجه به تکست و آهنگ تغییر می‌کرد از مواردی بود که با وجود نکات ریزی که می‌شد بهتر باشد، از نقاط قوت این اجرا بود.

خرابکاری سقراط!

آنچه که در پارت اول اجرا به چشم می‌آمد استرس خفیفی بود که در بعضی اعضای گروه روی صحنه وجود داشت. این را می‌شد در نحوهٔ اجرا و نواختن حس کرد. و این، از گروهی که تجربه اجرای زنده هم در شهرهای مختلف ایران و همچنین اروپا و آمریکا داشنتد بعید به نظر می‌آمد. تا اینکه مقصر اصلی را پیدا کردم. سقراط!

فاصلهٔ زمانی پایان نمایش سقراط تا شروع کنسرت به اندازه‌ای کم بود که اثرش را در بک استیج گذاشته بود. این موضوع در پارت دوم کمتر به چشم می‌آمد.

کلاسیک اما مدرن

از نکات مثبت گروه پالت، انتخاب اشعار کلاسیک برای خواندن است. اشعاری که مخاطبان جوان آن‌ها اگر هزار بار هم دکلمه آن‌ها را بشنوند رغبتی به حفظ کردن آن‌ها ندارند. البته این بدان معنی نیست که اشعار وزینی نیستند بلکه مخاطبان پالت زیادی جوان و مدرن هستند! نحوه ارائه متفاوت و مدرن این گروه موسیقی باعث شده تا نسل جوانِ مخاطبش با اشعار کلاسیک و پر مغز ادبیات فارسی آشنایی و اخت بیشتری پیدا کند. از این نظر باید به ایشان دست مریزاد گفت. علی الخصوص به امید نعمتی که گاهی ترانه‌های خوب خودش را هم می‌خواند.

آقای بنفش مقدم بود!

پالت، در پارت اول اجرا، نگاهی به آلبوم آقای بنفش داشت. بعد از اجرای قطعات یادگار دوست، والس شماره یک و قطعه زیبای مثلث (که شاید بتوان گفت از آنچه که قبلا از روی صفحه شنیده بودیم ضعیف‌تر اجرا شد) امید نعمتی خوش آمدگویی کرد. سپس قطعه باز باران و بعد از آن از سرزمین‌های شرقی اجرا شد. قطعه‌ای که به خاطر همراهی روزبه اسفن دارمز به همراه کلارینتش با پیانوی امین طاهری و ویلن سل مهیار طهماسبی گوشنواز می‌نمود. ترکیب ساز بادی با پیانو بیشتر اوقات خوب می‌نشیند. خسرو و شیرین و نگاه کن آهنگهای بعدی در این قسمت بودند.

ماهی و گربه

بدون شک تمام کسانی که فیلم ماهی و گربه شهرام مکری را دیده و لذت برده‌اند، نمی‌توانند اجرای به یاد ماندنی باد مارا خواهد برد از پالت که در پایان فیلم به همراه رقص بادبادک‌ها بود را فراموش کنند. ترانه‌ای که آخرین از این بخش بود.

مهرپویا هم رنگ شد

شروع بخش دوم، با کاور آهنگ خانه به دوش مهرپویا آغاز شد. کاری که به گفته خودشان به عنوان سنت در آلبوم‌هاشان خواهند داشت همین بازخوانی ترانه‌ها و آهنگهای ماندگار است که قول داده‌اند در هر آلبومی حداقل یک قطعه اینچنینی داشته باشند. خانه به دوش از قطعات آلبوم جدید این گروه است که به زودی قرار است منتشر شود.

خنده تهران شنیدنی است

بخش دوم اجرای دیشب همراه بود با قطعاتی از آلبوم جدید پالت به نام شهر من بخند. همچنین عیدی گروه به نام سال تا سال نیز اجرا شد که ویدئو کلیپش را در ساعاتی پایانی سال گذشته منتشر کرده بودند. آبی هم با نور‌پردازی قرمز که انگار می‌خواست همه را دوباره یاد آقای بنفش بیاندازد از کارهای فوق العاده آن‌ها بود.

غافلگیری از نوع پالتی

وقتی حضار بعد از خداحافظی گروه و ترک استیج فریاد دوباره دوباره سر می‌دادند کمتر کسی باورش می‌شد که امید نعمتی با یک نگاه به سالن، بقیه گروه را دوباره به روی صحنه بخواند. این کار آن‌ها آنقدر مخاطبانشان را به وجد آورد که همه، قطعه زیبای هزار قصه را ایستاده با آن‌ها همخوانی کردند.

اعضای گروه

اعضای گروه پالت عبارت بودند از: سردار سرمست آکاردئون، داریوش آذر همخوان و نوازنده کنترباس، روزبه اسفندارمز کلارینت، مهیار طهماسبی ویولنسل، امین نعمتی خوننده، امین طاهری درام و پیانو، کاوه صاحی گیتار. گروهی که پیش از این ثابت کرده‌اند که بدون ساز هم خوب می‌زنند. چرا که در دیماه سال ۹۲ در شبکه آموزش سیما، به دلیل ممنوعیت نمایش ساز به صورت پانتومیم اجرا کردند.

اخبار مرتبط


ارسال دیدگاه