صفحه موسیقی – مینا آتشی : روز جمعه آلبوم «این سه خط بی انتها» با موسیقی کامران منتظری و اجرای گروه پژواک رونمایی شد و در طی این مراسم نقدهای زیادی صورت گرفت.

در ابتدای اين مراسم كامران منتظری درباره انگیزه‌های خود برای انتشار این آلبوم موسیقایی توضیح داد: من علاقه زيادی به تدريس دارم بنابراین سعی كردم در آلبوم «اين سه خط بی‌انتها» علاوه بر نوازندگان حرفه‌ای از هنرجويان برگزيده‌‌ام نيز استفاده كنم تا يک اثر حرفه‌ای پديد بيايد. البته ما نمی‌توانيم جذابيت‌ سازهای ملوديک را ناديده بگيريم از اين رو شروين مهاجر، پاشا هنجنی، حسين بهروزی‌نيا‌، همايون نصيری و وحيد اسدالهی به عنوان نوازندگان حرفه ای در اين اثر كنار من قرار گرفتند.

وی ادامه داد: یکی از مشكلاتی كه طی ساخت اين آلبوم با آن دست به گريبان بودم، ساز پركاشن بود. پركاشن به صورت «استكاتو» نواخته می‌شود و سينک كردن و هماهنگ نواختن، يكی از مشكلاتی بود كه در اين كار با آن مواجه شديم اما از آنجا كه نوازندگان كار حرفه‌ای بودند، توانستيم از پس اين كار برآييم.

علی قمصری هم در این مراسم گفت:‌ خوشحالم كه تعداد زيادي از علاقه‌مندان موسيقی آن هم در اين روز بارانی به اين مراسم آمده‌اند و از اين بابت بسيار خوشحالم. تا جايی كه احساس میكنم، روز مراسم رونمايی آلبوم خودم است. البته من آلبوم كامران منتظری را حدود يكسال پيش در  اتومبیل او شنيده بودم و بسيار هم از آن لذت بردم. محور اصلی اين آلبوم ريتميک است و برای ساز تنبک درنظر گرفته شده كه به نوبه خود جذاب است. اما بايد به خاطر داشته باشيم كه يک اثر هنری را  با معيارهای زيادی بسنجيم.

قمصری با تاكيد بر اينكه هر  اثر بايد در جايگاه و ژانر خودش مورد بررسی قرار گيرد، افزود: به اعتقاد من آلبوم «اين سه خط بی‌انتها» در ژانر فيوژن قرار می‌گيرد.

اين آهنگساز افزود: تعدادی موزيسين در اين اثر كنار هم قرار گرفته‌اند كه نظيرشان در كشور كم است. براي مثال پاشا هنجنی در اين اثر ني نواخته است. پاشا با نوازندگی خود حتی فالش‌های سازهای زهی را می‌گيرد و خيلی ژوست می‌نوازد. فكر می‌كنم، اين اثر سوليست‌های خوبی دارد و در كنار هم قرار گرفتن اين ستاره‌ها با طعم موسيقی ايرانی مهم‌ترين ويژگی اين اثر است. حال آنکه در گذشته موزيسين‌ها سخت كنار يكديگر قرار می‌گرفتند اما اين اتفاق در نسل ما رخ داده كه اتفاق خوبی است و بايد به درستی تحليل شود.

اين نوازنده سه‌تار درباره‌ ويژگی‌های اين آلبوم بیان کرد: آلبوم كامران منتظری يک اثر بی‌كلام است در حالی كه اين روزها موسيقی با كلام همه جا را احاطه كرده است زيرا نام‌های مطرحی در موسيقی ايران وجود دارد كه بسياری از آهنگسازان می‌خواهند، آثارشان را با اين نام‌ها عرضه كنند.

او گفت: كشور ما تشنه‌ چنين معلمانی است كه وقتی می‌بينند شاگردان‌شان توانايی كاری را دارند، او را همراهی می‌كنند. وقتی هنرجويی تا اين حد توانايی دارد چرا اين فرصت را از او بگيريم؟ در كنار هم قرار گرفتن نام اين هنرجويان و نوازندگان ستاره به اين معنا است كه خالق اثر در قيد انجام يک كار گروهی بوده است.

قمصری در پايان سخنانش تاکید کرد: در آخر می‌خواهم با شما مخاطبان صحبت صميمانه‌ای داشته باشم. اين روزها نوستالژی بلای جان موسيقی ما شده است تا جايی كه بسياری از موزيسين‌ها به جای آهنگساز دنبال يک نوستالژی ساز هستند. بسياری از موزيسين‌ها می‌خواهند، خودشان را تكرار كنند در حالی كه ذات هنر با دموكراسی رابطه‌ خوبی ندارد. هنر بسيار شخصی و آرمان‌گرا است. هنر دنبال خلق آن است نه همان. بنابراین هنرمند نبايد دنبال فرمول‌های مردم‌پسند باشد در حالی كه فرمول‌های مردم پسند فرمول‌های راحتی هستند.

وحيد اسدالهی يكی از نوازندگان اين آلبوم نيز در مراسم رونمايی از همكاری در اين آلبوم ابراز خوشحالی كرد و گفت: خوشحالم كه در خلق اين اثر نقش كوچكی داشته‌ام. وقتی در ابتدا اين كار را شنيدم از ايده آن خوشم آمد و تصميم گرفتم در آن اجرا كنم.

پاشا هنجنی نيز در اين مراسم سخرانی كوتاهی كرد و گفت: نبايد نوآوری را با چيزهای ديگر اشتباه بگيريم و از اصل موسيقی سنتی دور شويم. خوشبختانه اين مساله در آلبوم كامران ديده نمی‌شود و همه چيز در اين آلبوم به جا بود.

شروين مهاجر نيز كه در اين آلبوم كمانچه نواخته است، افزود: به نظر من پاشا هنجنی در اين آلبوم به خوبی ساز زده و من به او می‌گويم، مرد لب طلايی و بايد بگويم كامران منتظری به خوبی توانسته نوازندگان را كنار هم جمع كند.

آلبوم موسيقی «اين سه خط بی‌انتها» به آهنگسازی كامران منتظری و اجرای هم نوازان پژواک در بازار موسيقی منتشر شده است.