صفحه موسیقی – مینا آتشی : الناز اسفند فرد متولد23 اسفند 1365 است و فعالیت خودش را در دوران دبیرستان شروع کرده است. او به طور موقت برای ادامه تحصیل در خارج از کشور زندگی می کند و به زودی به ایران بر میگردد. تصمیم گرفتیم درباره کارهای این روزهایش گفتگویی با او داشته باشیم:
– از خودت بگو، چه سالی فعالیت هنری ات را شروع کردی؟
من الناز اسفندفرد هستم متولد 23 اسفند 1365
خب نمی شود گفت از چه سالی، بیشتر توی دوران دبیرستان می نوشتم، شعر کلاسیک و سپید اما ترانه رو آشنایی کاملی باهاش نداشتم. از سال 84 وبلاگ داشتم که برای ترانه نوشتن زمینه ی مناسبی برام فراهم کرد
– چه شد که به این حرفه علاقه پیدا کردی؟
راستش ترانه سرایی برای من حرفه نبوده و نیست. منظورم این هستش که هیچ وقت به چشم یک شغل بهش نگاه نکردم که برام منبع درآمد باشه. بیشتر برایم یه علاقه و یه عشق بوده . یه راهی که بتوانم ناگفته هایم را بنویسم و خیلی از اوقات؛ پیش آمده که افراد دیگه ای هم توی این احساس شریکم شدن و به نظر من این لذت بخش ترین قسمت ترانه سرایی هستش
– الگو خودت برای ادامه این کار چه کسی است؟
خدا رو شکر می کنم توی کشور به دنیا اومدم که ادبیات غنی ای داره و همین باعث می شود که امروز ترانه سراها و شاعران جوانی در بیشتر نقاط کشورمان وجود دارند که هر کدام برای شروع کار الگوی مطرح این عرصه ها رو سرمشق قرار دادن. منم مثل همه ی آن ها هستم
با چه کسانی همکاری داشتی؟
اولین کار رسمی من با صدای آقای شادمهر عقیلی پخش شد که مربوط به 4-5سال پیش می شود. با آقای علی لهراسبی در آلبوم تصمیم همکاری داشتم. آقای مهرزاد خواجه امیری در آلبوم سایه ی سوم. آقای مهرداد مهدیار در آلبوم تیک. با آقای علیرضا افکاری یک قطعه رو همکاری داشتم و خیلی از ترانه های دیگه که نمی شود در اینجا نام برد
چه آلبوم هایی می تواند نظر مخاطب را از نظر شما جذب کند؟
به نظر من آلبوم ها و یا بهتر است بگویم قطعه هایی با استقبال مخاطبین مواجه می شوند که جدا از نام خواننده؛ ترانه سرا و آهنگساز؛ باید حرف جدیدی برای گفتن داشته باشند. حرفی که این روزها به نظر من در موسیقی امروزمان خیلی کم است. شاید به خاطر مشکلاتی باشد که پیش روی مولفین اثر وجود دارد
عده ای می گویند شما دیگر قصد سفر به ایران را ندارید! آیا راست است؟
خب واقعا شوکه شدم از این سوال، چون آخرین سفر من به ایران به زمستان گذشته برمیگردد. خیر، درست نیست ایران کشور من است و حتما برمیگردم
دلیل آنکه در خارج از کشور زندگی می کنید چیست؟
من برای ادامه ی تحصیل در مقاطع تکمیلی به خارج از کشور سفر کردم
کسانی که می خواهند وارد این عرصه شوند باید چه کاری انجام بدهند؟ آیا راهنمایی دارید؟
به نظر من تنها استعداد برای انجام هر کاری حالا چه ترانه سرایی باشد چه مثلا فوتبال کافی نیست. این استعداد باید پرورونده بشود و باید پشتکار لازم وجود داشته باشد. به نظر من شرکت در جلسات نقد و ترانه خوانی خیلی موثره در این حرفه است
تحصیلات چقدر اهمیت در این کار دارد؟ هرچند ترانه سرا بودن نیاز به یک احساس درونی دارد؟
خب این سوال خیلی سختی هستش. چون ترانه سرایی واقعا یک احساس و عشق درونی است و اصول اولیه ش رو هم می شود با مطالعه و شرکت در جلسات ترانه خوانی یاد گرفت. خیلی از ترانه سراها هستند که رشته ی تحصیلی شون هیچ ارتباطی به ترانه سرایی و شاعر بودنشان ندارد از جمله خود من.
– با آلبوم سایه سوم مهرزاد خواجه امیری همکاری داشتید. نظرتان درباره این آلبوم چه بود؟ هرچند تراک دارم میرم با استقبال خوبی روبه رو شد.
همکاری در آلبوم سایه ی سوم آقای خواجه امیری و حضور در کنار عزیزانی که در این آلبوم همکاری داشتند برای من اتفاق زیبایی بود. و دارم میرم یکی از عزیز ترین ترانه های من بود که به آقای خواجه امیری سپردم و خوشحالم از این بابت. چون مطمئن بودم که به بهترین شکل اجرا میشه.
– از همکاری تان با شادمهر عقیلی بگویید؟ چه شد این همکاری صورت گرفت؟
خب اولین ها به نظر من همیشه مهم هستند. چه اولین دیدار باشد چه اولین کار اجرا شده. چون تا ابد معرف هستند. همکاری با آقای شادمهر عقیلی برای من خیلی اتفاق زیبا و خاطره انگیزی بود که خدا رو شکر می کنم. من برای ایشون چندتا از ترانه هام رو فرستاده بودم که بعد از مدتی به  من خبر دادن که اجرا شده.
– با چه ترانه سراهایی در ارتباط هستید؟ آیا آن ها از شما کمک می گیرند در مواقعی یا برعکس؟
دوستان ترانه سرای زیادی دارم، همیشه برام عزیز هستن و آن ها هم نسبت به من لطف دارند و من را همیشه شرمنده ی محبت هاشون کردن. زمانی که ایران بودم بیشتر باهم در ارتباط بودیم و طبیعتا این دوری و فاصله کمی از ارتباط ها کاسته. بله من همیشه از نقد دوستان برای ترانه هام و شعرهایم خوشحال میشوم
– آیا از این شغل راضی هستی؟ به نظرت تا چه زمانی می خواهی ادامه بدهی؟
همونطور که پیشتر هم گفتم ترانه سرایی برای من تنها یک عشق و علاقه س. و امیدوارم که هر وقت حرف تازه ای برای گفتن بود؛ بتونم بنویسم و بیانش کنم
– …و در آخر
ممنونم از شما و امیدوارم دوباره هوای وطنم رو نفس بکشم